Sennik - duchowe-sny
W tradycji chrześcijańskiej, która oficjalnie została wprowadzona do kultury Słowian wraz ze chrztem, duchowość była synonimem religijności lub oznaczała pogłębione życie wewnętrzne. Określała ponadto „to co duchowe”. Oznaczało to postawy wzywające do pogłębionego, ale ściśle związanego z chrześcijaństwem życia religijnego. Według P. Socha, duchowość to „odziedziczona, ewolucyjnie wykształcona, naturalna zdolność adaptacyjną, z drugiej zaś społecznie i kulturowo ustrukturowany proces radzenia sobie z sytuacją egzystencjalną – ze świadomością jednostki własnych jej ograniczeń: w czasie przestrzeni, we własnym ciele, społecznym otoczeniu, poczuciu tożsamości czy intelekcie”. Po kilku latach rozszerzył tą definicję uznając duchowość za psychologiczny proces obejmujący „przejawy dążeń do przekraczania granic ludzkiej egzystencji, wynikających z chęci przezwyciężenia śmierci i wszelkich ograniczeń wynikających z niedoskonałości fizycznej, psychicznej czy społecznej”. W wierzeniach słowiańskich dusza posiadała składowe: dusze jaźni, myśli, dusze życia, oddechu. Pod uwagę brano możliwość reinkarnacji i ponownego powrotu do świata. Druga koncepcja zakładała dołączenie do świata zmarłych. Sny duchowe są piękne i kolorowe, bardzo unikatowe. Wkracza się w obcy, nierealny świat, nawiązuje to do poprzedniego wcielenia, różnych wymiarów życia. Sen nawiązuje do uczucia harmonii i miłości, mówi o spokoju jaki nastąpi.
